Γεννημένη την 1η Ιανουαρίου του 1979 στη Θεσσαλονίκη, η Κατερίνα προοριζόταν να είναι μπροστά από την εποχή της και να προηγείται των συνομηλίκων της. Με φωτεινή προσωπικότητα και νοημοσύνη, η Κατερίνα ήταν μια πραγματική έμπνευση στη ζωή και ακλόνητη υποστηρικτής του να ζεις την κάθε μέρα στο έπακρο. Η Κατερίνα ενσάρκωνε τον ενθουσιασμό, την αποφασιστικότητα, τη χαρά, την επιμονή, τη δύναμη και την αγάπη. Ήταν ένα κορίτσι που από μικρή ηλικία έπρεπε να προσαρμόζεται στις αλλαγές 

Γεννημένη σε οικογένεια στρατιωτικών, έμαθε πολύ γρήγορα πώς να κάνει νέους φίλους και να αντιμετωπίζει με τον καλύτερο τρόπο κάθε κατάσταση που άλλαζε. Συλλέγοντας αναμνήσεις και μαθήματα ζωής καθ’ όλη την πορεία, η Κατερίνα ανέπτυξε ένα πάθος για την περιπέτεια και μια μοναδική ικανότητα να “ρίχνεται” σε οτιδήποτε αποτελούσε πρόκληση γι’ αυτήν. Άοκνη αθλήτρια, καλλιτέχνης μέσα από το χορό και το τραγούδι, εθελόντρια, απόφοιτος του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλημάτων του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, κάτοχος Μεταπτυχιακού στη Διαχείριση Αθλημάτων και Ελεύθερου Χρόνου (Loughborough University London), ταξιδιώτης, ορειβάτης, δασκάλα, προπονήτρια, παιδαγωγός, φίλη, κόρη, αδερφή, σύζυγος και μητέρα. Στο σύντομο σαραντάχρονο βίο της, η Κατερίνα έζησε μια πολύ γεμάτη ζωή. 

Στις 22 Νοεμβρίου 2018 η Κατερίνα αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερη πρόκληση, τον καρκίνο. Διαγνωσμένη με Σάρκωμα Ewing στο 4ο στάδιο, η Κατερίνα αντιμετώπισε τη χημειοθεραπεία όπως ακριβώς αντιμετώπιζε όλους τους στόχους της ζωής της, αποφασισμένη και με θετική διάθεση. Σε απάντηση του ότι έχασε τα μαλλιά της τόσο γρήγορα, δήλωσε ότι το 2018-2019 θα ήταν η “χρονιά του καπέλου”. Αντιμετώπισε τον καρκίνο και όλους τους φόβους με χιούμορ, ταπεινοφροσύνη, ευπρέπεια και κουράγιο. Σε κανένα στάδιο δεν αναρωτήθηκε “Γιατί σε μένα;”, αντ’ αυτού είπε πως “Κάτι ωραίο και καλύτερο θα συμβεί στο μέλλον χάρη σ’ αυτή την εμπειρία, που δεν κατανοώ ακόμα”. 

Μετά τον πρώτο κύκλο τριών χημειοθεραπειών, τα πρώτα αποτελέσματα δεν ήταν τα προσδοκώμενα γι’ αυτήν. Ο καρκίνος δεν συρρικνώθηκε, είχε εμφανιστεί στον εγκέφαλό της και είχε μεγαλώσει λίγο περισσότερο στους πνεύμονές της. Το επόμενο πρωί είπε: “Ακόμη πιστεύω στο θαύμα μου, έρχεται”. Χωρίς κανείς να τα παρατάει, αύξησαν τις θεραπείες της, προσθέτοντας ακτινοβολία και ισχυρότερες δόσεις χημειοθεραπείας. Τραγική ειρωνεία, το σχέδιο να επιτεθούν και να καταστρέψουν τον καρκίνο δούλευε, όμως το σώμα της εξασθενούσε. Σύντομα μετά από αυτό η Κατερίνα εμφάνισε λοίμωξη της ουροδόχου κύστης και λοίμωξη αναπνευστικού. Με καταπονημένο το ανοσοποιητικό της σύστημα αλλά όχι αποδυναμωμένο το πνεύμα, η Κατερίνα έχασε τη μάχη της με τον καρκίνο στις 14 Απριλίου 2019, σχεδόν πέντε μήνες μετά τη διάγνωση.